نخستين
بانوي استاد فيزيك ايران بعد از بنيانگذاري نخستين رصدخانه و تلسكوپ
خورشيدي تاريخ نجوم ايران ، فارغ التحصيلي از دانشگاه سوربن پاريس و 30 سال
تدريس در دانشگاه هم اكنون با خيالي آسوده و خاطراتي خوش بر روي تخت آسايشگاه سالمندان ،
تنها
افتخار خود را تربيت دانشجويان موفق (استادان امروز) مي‌داند .
آلينوش
طريان در سال 1299 در خانواده ارمني در تهران متولد شد . وي در خرداد سال
1326 با درجه ليسانس فيزيك از دانشكده علوم دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل و
در مهرماه همان سال به سمت كارمند آزمايشگاه فيزيك دانشكده علوم استخدام شد و يكسال بعد به
عنوان
متصدي عمليات آزمايشگاهي در دانشكده علوم منصوب شد .
پس
از تلاش بي‌نتيجه براي متقاعد كردن استادش (دكتر حسابي) براي كمك به اعزام
وي به خارج از كشور ، با هزينه شخصي خود به بخش فيزيك اتمسفر دانشگاه
پاريس رفت .
دانشنامه
دكتراي دولتي را از دانشگاه علوم پاريس در سال 1956 ميلادي(1335 شمسي)
دريافت كرد و به دليل خدمت به كشورش پيشنهاد كرسي استادي دانشگاه سوربن را
رد كرد و به ايران بازگشت و با سمت دانشيار فيزيك رشته ترموديناميك در گروه فيزيك مشغول به
كار شد
.
در
سال 1338 دولت فدرال آلمان غربي بورس مطالعه رصدخانه فيزيك خورشيدي را در
اختيار دانشگاه تهران قرار داد و وي براي اين بورس انتخاب شد و از فروردين
سال 1340 به مدت 4 ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ايران بازگشت .
3
سال بعد در تاريخ 9 خرداد 1343 به مقام استادي ارتقا پيدا كرد و بدين
ترتيب او اولين فيزيكدان زن است كه در ايران به مقام استادي رسيد .
در
تاريخ 29 آبان سال 45 عضو كميته ژئو فيزيك دانشگاه تهران انتخاب شد و در
سال 48 رسما به رياست گروه تحقيقات فيزيك خورشيدي موسسه ژئوفيزيك دانشگاه
تهران منصوب شد و در رصدخانه فيزيك خورشيدي كه خود وي در بنيانگذاري آن نقش عمده‌اي داشت ،
فعاليت خود
را آغاز كرد .
وي كه اولين كسي بود كه در ايران درس فيزيك ستاره‌ها را تدريس كرد ، در سال 58 تقاضاي بازنشستگي داد و به افتخار بازنشستگي نائل شد .
ایشان به دلیل عشقی که در دوران جوانی به آن دچار بوده و موفق به وصال نشدند، هرگز ازدواج نکردند.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire