أیمن العبیدی، زنی 30 ساله روز شنبه به هتل خبرنگاران خارجی در طرابلس پایتخت لیبی راه پیدا کرد تا بگفته خودش آثار آزار و ضرب و جرح بدنش را نشان دهد. گفت چون از شهر بن غازی مرکز اصلی مخالفان بود، در ایست بازرسی گرفتندش، بستندش، فحشش دادند…و پانزده نفر از شبه نظامیان سرهنگ قذافی به او تجاوز کردند.
ماموران امنیتی که در هتل حضور داشتند به او حمله کردند تا دهانش را ببندند. اما دروبین ها و میکروفونهای خبرنگاران تمام وقایع را ثبت و ضبط کرد. به خبرنگارانی که به کمک زن شتافتند نیز حمله شد.
زن از این گوشه به آن گوشه هتل می جهید تا داستان تلخ خود را بلکه تمام کند و ماموران بدنبال وی بودند تا دهانش را ببندند تا نگوید. و سرانجام بردنش به مقصدی نامعلوم.
واکنش موسی ابراهیم، سخنگوی دولت لیبی به آنچه که دیده و شنیده شد این چنین بود: “بنظر می رسد، این گزارش اولیه است، که او مشکل روحی و روانی دارد. بازجویان در حال بررسی خانواده و خود او هستند. او از گفتن اینکه خانواده، پدر، خواهر و برادرنش چه کسانی هستند خودداری می کند.
در مورد برخورد فیزیکی با او،…در همه جای دنیا با کسی که به جایی بی اجازه وارد شده است چنین برخورد می شد ، بله، بله، البته…”
و سوالی که باقی می ماند این است که آیا سخن گفتن فقط مختص سخنگوهاست و یا بدیهی ترین حق مسلم تمام انسانها و بشریت؟!
Copyright © 2011 euronews
